اغلب ما، بارها دیدهایم که افراد در خانههای خود تلفیقی نازیبا و نامتناسب از دو سبک «دکوراسیون سنتی با مدرن» یا «دکوراسیون کلاسیک با مدرن» را به کار میبرند، بدون اینکه تعریف درستی از سبکها و نحوه تلفیق درست آنها با یکدیگر داشته باشند.
در بسیاری از این موارد، افراد اصلا در پی چیدمان دکوراسیونی تلفیقی نیستند و صرفاً بر اساس ناآگاهی و ناآشنایی با انواع سبکهای دکوراسیون، چیدمان درست و نحوه صحیح تلفیق آن، اقدام به چیدمان چنین دکورهای نامناسبی میکنند.
خانهای را در نظر بگیرید که از بیرون نمایی کاملا رومی دارد؛ یعنی خانهای بزرگ با حجمی گسترده است؛ در واقع کلیت خانه با شمایی از سبک کلاسیک یا یکی از زیر شاخههای آن، مشاهده میشود.
مبل کلاسیک حال در چنین فضایی بعضا دیده میشود که اهالی منزل یک دست مبلمان استیل یا مبلمان کلاسیک تهیه میکنند و برای فضای دیگری از خانه ترجیح میدهند از مبلمانی مدرن یا مبل راحتی استفاده کنند؛ در چنین حالتی میز ناهار خوری ممکن است کلاسیک یا مدرن تهیه شود یا در صورتی که فضا اجازه دهد دو میز، یکی کلاسیک و دیگری، مدرن برای سِت کردن با مبلمان منزل خریداری شود.
مبل کلاسیک در چنین حالتی در بسیاری از اوقات دیده میشود که بنا بر سلیقههای متفاوتی که اعضای خانه دارند در هر گوشه از منزل طرحها، گلدانها، پارچهها یا دیگر جزییات دکوری بدون در نظر گرفتن هارمونی سبکها، انتخاب و استفاده میشود؛ یعنی عملا خانه، دیگر کاربرد یا ظاهر یک محیط مسکونی را ندارد و به فروشگاهی از انواع و اقسام عناصر دکوری در سبکهای متفاوت و بعضا متضاد تبدیل میشود.
اینها همه به این خاطر است که افراد اولا درک درستی از نحوه دکوراسیون صحیح منزل ندارند، سبکها و هارمونی آنها را در کنار یکدیگر نمیشناسند و در زمان خرید برای دکور منزل، به نیاز واقعی فضای مسکونی خود توجه نمیکنند و تنها براساس «سلیقه آنی» اقدام به خرید میکنند.
تلفیق سبک مبلمان ها
در عموم خانههای ایرانی که متراژی بین ۸۰ تا ۱۵۰ مترمربع دارند، ممکن است فرد تمایل داشته باشد دکوراسیون سنتی را بادکوراسیون مدرن تلفیق کند. اولین گام برای دکور صحیح منزل براساس این سلیقه، این است که فرد باید برای خود تعیین کند که از دو سبک گفته شده، کدام سبک باید غالب باشد؛ یعنی اینکه فرد میخواهد در یک محیط مدرن باشد و فاکتورهای کلاسیک را نیز در محیط مدرن خود تعیبیه کند یا برعکس.
دکوراسیون مبل کلاسیک و مبل مدرن در کدام متراژ؟
اگر با سبکها آشنایی ندارید، بهتر است چرخی در عکسهای موجود از نحوه دکوراسیون که در اینترنت هم میتوان به آن دست پیدا کرد بزنید. از این طریق تصوری از اینکه از دکوراسیون مورد نظر خود چه انتظاری دارید یا چه دکوراسیونی را دوست دارید به دست میآورید.
به شناخت ناکافی خود از معنای لغات موجود در دکوراسیون مانند کلاسیک، مدرن یا مثلا نئوکلاسیک بسنده نکنید؛ شاید در ذهنتان تعریفی از هر کدام از این سبکها باشد اما در لغت این تعریف کاملا با آنچه شما تصور میکنید متفاوت باشد.
پس از مشاهده تصاویر و به دست آوردن دید کافی در مورد آنچه میخواهیم، میتوان تصور درستی از سبکها هم به دست آورد. برای مثال ما با طی این مراحل و مشاهده حدود ۱۰ نمونه اجزای دکوراسیون در بازار، به این نتیجه میرسیم که مثلا هر جا مجسمه در دکوری استفاده شده است به مذاق یا سلیقه ما خوش آمده است، که این در واقع میتواند نمادی از علاقه به سبک کلاسیک باشد، البته مجسمههای مدرن نیز وجود دارد که با تکمیل اطلاعات در این زمینه میتوان بین آنها تفاوت قائل شد.
یا مثلا از ۱۰ نمونه مبلمان یا دیگر اجزایی که فرد برای دکور خانه خود پسندیده است هفت نمونه مربوط به سبک کلاسیک و سه نمونه مربوط به سبک مدرن است که از اینجا میتوان نتیجه گرفت سبک مورد علاقه و غالب برای این فرد، سبک کلاسیک است.
سلیقه کسانی که ناخودآگاه از محیطهای تاریک و خلوت خوششان میآید بیشتر به سبک مدرن نزدیک است؛ مبل کلاسیک ناآگاهی و بیاطلاعی افراد از تعریف صحیح سبکها در دکوراسیون، باعث میشود حتی اغلب افرادی هم که برای دکوراسیون خانه خود از مهارت دکوراتورهای حرفهای بهره میگیرند پس از پایان کار، با دکوری بسیار متفاوت وگاه متضاد از آنچه در منزل خود انتظار داشتند روبه رو شوند.
مکان قرارگیری میز ناهار خوری در آپارتمان ها و خانه های کوچک دغدغه بسیاری از ماست. اگر چه در خانه های بزرگ به راحتی با در نظر رگفتن اتاقی جداگانه مخصوص غذاخوری این دغدغه به طور کامل برطرف شده است اما باید بدانیم که در اکثر خانه ها امکان اختصاص اتاقی مخصوص غذاخوری وجود ندارد و در آپارتمان های کوچک اگر مکان قرارگیری میز ناهار خوری به درستی انتخاب نشود می تواند صدمات بسیار زیادی به دکوراسیون داخلی منزل شما وارد نماید در ادامه با نکاتی برای انتخاب مکان مناسب برای میز ناهار خوری آشنا می شویم.
مکان قرارگیری میز ناهار خوری :
1- عدم استفاده از میز ناهار خوری در مسیر های رفت و آمد: بهتر است هنگام انتخاب مکان قرارگیری میز ناهار خوری از مسیر های پر رفت و آمد دوری کنید زیرا انتخاب مسیر های پر رفت و آمد برای قرار دادن میز ناهار خوری بدون شک مشکلات فراوانی را برای شما به وجود خواهد آورد.
2- استفاده از رنگ های گرم: باید بدانیم که رنگ دیوارها و محیط اطراف میز ناهار خوری تاثیر زیادی بر اشتها و صمیمیت در هنگام صرف غذا دارد استفاده از رنگ های گرم باعث افزایش اشتها و ایجاد صمیمیت میان اعضای خانواده می شود.
3- استفاده از گیاهان طبیعی: هرگز استفاده از گیاهان طبیعی را در محیط اطراف و بر روی میز ناهار خوری کم اهمیت در نظر نگیرید زیرا استفاده از گیاهان طبیعی و گل های زیبا می تواند محیطی با نشاط را در هنگام صرف غذا به شما هدیه دهد.
4- ابعاد میز ناهار خوری : برای انتخاب بهترین مکان میز ناهار خوری ابعاد آن نیز دارای اهمیت بسیاری است معمولا باید فاصله صندلی ها از دیوار مجاور حداقل دوازده سانتی متر باشد. اگر دارای میز ناهار خوری بزرگ و یا محدودیت جا هستید می توانید یک سمت میز ناهار خوری را به دیوار بچسبانید.
5- نورپردازی: نورپردازی می تواند نقش بسیار تاثیر گذاری برای ایجاد محیطی دلچسب هنگام صرف غذا داشته باشد سعی کنید مکان انتخابی شما دارای نور پردازی ایده آلی باشد.
6- دوری از تلویزیون: یکی از عادت های بد خانواده تماشای تلویزیون در هنگام صرف غذاست دوری از تلویزیون باعث می شود دقایق صرف غذا با بحث های خانوادگی و ایجاد صمیمیت سپری شود.
انتخاب درست مکان قرارگیری میز ناهار خوری نه تنها تاثیر بسیار زیادی بر دکوراسیون داخلی منزل دارد بلکه می تواند شادابی و صمیمیت را بین اعضای خانواده گسترش دهد.
اول این نکتهها را بدانید
برای خرید یک میز ناهار خوری مناسب ، باید توجه کنید که ارتفاع میز با مشخصات فیزیکی شما سازگار باشد. مثلا اگر شما قدزیاد بلندی ندارید نباید سراغ میزهایی بروید که از حد عادی کوتاهترند. نگران انتخاب میز مناسب هم نباشید چون بهراحتی میتوانید تنوع را در ارتفاع میزها در مراکز عمده خرید، میزهای آشپزخانه و ناهارخوری در تهران یعنی در بازار مبل و بازار دلاوران احساس کنید. برای تشخیص یک میز استاندارد باید به این شکل عمل کنید؛ وقتی روی صندلی، پشت میز مینشینید، بلندی میز باید تا قسمت زیرین قفسه سینه شما باشد و فاصله آرنج تا بدن نباید بیشتر از 40 سانتیمتر باشد، درغیر این صورت میز حالت استاندارد ندارد، زمانیکه شما روی یک میز استاندارد غذا میخورید، باید تمامی اعضای بدنتان احساس راحتی کند. میز نباید آنقدر کوتاه باشد که مجبور باشید با خمکردن کمر خود غذا بخورید یا آنقدر بلند باشد که احساس خفگی به شما دست دهد. صندلی باید حالتی نرم و راحت داشته باشد و زاویه تشک زیرین تا تکیهگاه 90درجه باشد که هضم غذا بهراحتی انجام شود. زمان غذاخوردن هرچقدر بیشتر طول بکشد و شما هرچقدر با فاصله و آهستهتر غذا بخورید، هضم غذا بهتر انجام شده و کمتر به دستگاههای بدن آسیب میرسد اما اگر شما هنگام غذا خوردن احساس راحتی نکنید و حالتی استاندارد نداشته باشید، دوست دارید هرچه زودتر غذایتان را تمام کنید و به حالت اولیه بازگردید.
محبوبیت 12 نفرهها!
اندازه میز ناهار خوری مانند تمام لوازم پذیرایی دیگر نسبت به تعداد افراد خانواده و رفتوآمد مهمان بالا و پایین میرود. اندازه میز و صندلیهای غذاخوری از 2نفره شروع شده و تا 24 و 28نفره هم میرسد. بعضی از خانوادههایی که خانه بزرگ و مجللی دارند از 2دست میز و صندلی استفاده میکنند. اکثرا یک دست 6 یا8نفره در آشپزخانه قرار میدهند و یک دست 12 یا 24 نفره برای پذیرایی از مهمان در اتاق پذیرایی با غذاخوری میگذارند ولی خریدارانی که خانههای با متراژ متوسط روبهبالا دارند از 12 نفرهها استفاده میکنند که فعلا پرفروشترین و زیباترین مدلهای روز هستند. ابعاد این سایز (12نفره) به علت استاندارد بودن آن بسیار مناسب پرکردن خانههای بزرگ است. به علت خرید زیاد این مدلها، تولیدکنندگان هم بیشتر روی این مدل تاکید دارند و زرقوبرق این سایزها را بیشتر میکنند تا خریداران را راضی نگه دارند.
از یک تا 50 میلیون تومان
اگر در بازار پرسوجو کنید، میبینید که یکی از لوازمی که قیمت آن حد ندارد، میز ناهار خوری است. قیمت این اجناس از 40هزار تومان (2نفره) شروع شده و حتی تا 50میلیون تومان هم ادامه دارد. کمترین قیمتها از جنس چوب راش و سفید هستند که زیاد بادوام و مجلل نیستند ولی میزهای استاندارد و پرهوادار و معروف چوبهایی خوب با قیمتهایی مناسب دارند. اگر میخواهید بین 5/1 تا 3 میلیون تومان هزینه کنید، میتوانید از برندهای معروف ایرانی با جنسهای بادوام و با اندازههای 6 تا 12 نفره خریداری کنید.
اگر مبلغ برای شما مهم نیست و میخواهید از بهترین اجناس روز دنیا خریداری کنید برندهای wood Modern و Italy style را به شما پیشنهاد میکنیم زیرا بهترین برندهای این اجناس با بهترین چوبها هستند. یک دست میز و صندلی معمولی و با اندازه 12 نفره از این برندها حداقل 7میلیون تومان قیمتگذاری میشود.
به پایهها دقت کنید
بعضی از میز ناهار خوری که هم کمقیمت و هم از برند برخوردار نیستند، خیلی ساده و بدون دقت ساخته میشوند و بسیار راحت هم از بین میروند. زیرا بهجای استفاده از دوخت چوب و میخهای منظم از چسب چوب برای وصلکردن پایهها به میز استفاده میکنند. بهترین اجناس از میخ و دوختهای فلزی ساخته شده و از پرسکاریهایی با درجههای دمایی بالا برخوردارند. باتوجه کردن به فاصله پایهها و سطح میز میتوان متوجه شد که آیا جنس از نوع درست ساخته شده یا خیر. اگر فاصله پایهها نابرابر و زیاد بود، حتما درست ساخته نشده و پس از مدت کوتاهی استفاده از بین میرود یا در بهترین حالت نیاز به تعمیر دارد. پس توجه به نوع ساختار میز و صندلی هم از مهمترین نکات خرید یک میز و صندلی خوب و بادوام به حساب میآید.
سبک و مدلها
تفاوت سبک و مدلها این امکان را به خریدار میدهد تا از بهترینها باخبر باشد. مدلهای شیشهای بسیار زیبا و درعین حال بسیار سنگین و پرخطر هستند. مدلهای چوبــی از محبــوبترینها هستند. بعضی از این اجناس حاشیههای کندهکاری شده دارنــد و معـرقکاریهایی با سبکهای مختلف روی آن دارند. مدلهای گرد و مدلهای مستطیل هردو محبوبند ولی مدلهای مستطیل شکل چون راحتتر با فضای خالی منزل هماهنگ میشوند پرهوادارتر هستند. مدلهای گرد بیشتر سبک چوبی- شیشهای دارند به گونهای که یک لایه چوب و یک لایه شیشه روی آن قرار میگیرد که میتوان گفت زیبایی خاص خود را دارد.
بهترین چوبها برای میز شما
بهترین میز ناهار خوری از نظر جنس و زیبایی از چوبهایی ساخته میشوند که درخت آن فقط در آمریکای جنوبی رشد میکنند. چوب درخت بامبو و چوب درخت سیاه (Black) از چوبهای مرغوبی هستند که برای این اجناس خریداری میشوند. چوب درخت سیاه بسیار مقاوم در برابر آب، رطوبت، سرما و گرماست. برای مقاومتر کردن این چوبها آنها را هم در سرمای شدید و هم در گرمای شدید تست میکنند. این چوبها مغز بسیار مستحکمی دارند و برای همین بسیار گرانقیمت هستند. بیشتر اجناس گرانقیمت و برندهای محبوب از این نوع چوبها ساخته میشوند اما چوب درخت گردو هم برای این اجناس بسیار مناسب است و اکثرا خریداران سراغ این نوع چوبها میروند.
یک متخصص ارگونومی در خصوص شرایط مناسب محیط کار برای افرادی که ساعت های طولانی با میز کامپیوتر کار می کنند و خصوصا کارمندان توضیحاتی داد.
وی خاطرنشان کرد: افرادی که ساعت های طولانی پشت میز کامپیوتر و صندلی می نشینند باید ارتفاع صندلی خود را به گونه ای تنظیم کنند که ران آن ها در راستای سطح زمین باشد و با زانو زاویه 90 تا 120 درجه بسازد.
به گفته این ارگونومیست پشتی صندلی نیز باید به گونه ای باشد که کمر فرد را حمایت کند و تکیه گاهی برای گودی کمر باشد.، زاویه مناسب بین محل نشستن و پشتی صندلی را نیز 110 درجه عنوان کرد که در این حالت ستون فقرات وضعیت طبیعی دارد.
وی تصریح کرد: صندلی ها باید دسته داشته باشند و دسته آن نیز بگونه ای باشد که وقتی دست فرد بر روی آن قرار می گیرد در همان ارتفاع بتواند به راحتی با موس و صفحه کلید کار کند و مجبور نباشد روی میز خم شود و یا شانه های خود را بالا ببرد.
ارتفاع صفحه کلید هم باید مناسب باشد، افزود: باید از قرار دادن بافت نرم دست بر لبه تیز میز خودداری شود، زیرا به مرور زمان باعث ایجاد بیماری گرفتگی کانال کارپال شده و گزگز، درد و بی حسی دست و مچ دست را به دنبال دارد.
این متخصص ارگونومی خاطرنشان کرد: فضای خالی بین زیر میز کامپیوتر و صندلی نیز باید مناسب باشد، بگونه ای که وقتی فرد نشسته ران وی با لبه میز پنج تا 10 سانتی متر فاصله داشته باشد.
وی با اشاره به لزوم استفاده از زیر پایی برای افرادی که قد کوتاه دارند، افزود: این تیکه گاه که برای زیر پا استفاده می شود باید هفت تا 10 درجه به سمت عقب شیب داشته باشد و مانع از آویزان ماندن پاها شود.
ضیایی در خصوص اندازه موس هم یادآوری کرد: سایز موس باید با اندازه دست فرد متناسب باشد و بزرگ بودن موس موجب وارد شدن فشار به استخوان ها، اعصاب و ماهیچه های دست می شود.
به گفته ضیایی محل مناسب برای مانیتور هم شرایطی است که لبه مانیتور در راستای چشم کاربر باشد و فرد با چرخاندن 15 تا 20 درجه چشم بتواند مرکز مانیتور را مشاهده کند.
وی در خصوص وضعیت نور برای افرادی که ساعت طولانی با کامپیوتر کار می کنند هم ادامه داد: صفحه مانیتور باید با پنجره زاویه 90 درجه بسازد یعنی پشت سر و یا مقابل فردی که بامانتیور کار می کند، نباشد.
این ارگونومیست میز کامپیوتر تاکید کرد: افرادی که تایپ طولانی دارند باید برگه تایپ خود را درست کنار مانیتور قرار دهند تا از خم شدن سر و گردن خودداری شود.
مبل کلاسیک از تغییر شکل و تحول چهارپایه ها، نیمکت ها… و میزهای ساده حاصل شد و این تغییرات تدریجاً و در طول زمان حاصل شد و این تغییرات تدریجاً و در طول زمان حاصل شد زمان ساخت نخستین مبل های اولیه را، به علت عدم دستیابی به نام سازندگانشان دقیقاً نمی توان مشخص کرد.
بعد از قرن ۱۵ بود که اولین مبل هایی که شناسایی شده اند نام سازندگان و صنعتگران خود را به همراه داشته اند.
در قرن ۱۸ میلادی مبل کلاسیک حجیم و پر زینت، انعکاسی از معماری و اماکن مذهبی آن دوران بود، قطعات قطور و خشک و خشن به مدد کنده کاری های حجیم همراه با نصب قطعات فلزی گران قیمت و سنگ ها و چوب های کمیاب تزیین می شدند و این مخصوص دورانی است که هنوز مهارت های فنی و تکنولوژی ماشینی نتوانسته بود توان سازندگان را افزایش دهد.
در عصر رنسانس، مهارت های فنی فوق العاده موجب پیدایش کنده کاری های بسیار عالی و بدیع نخست در ایتالیا و بعدها در آلمان، اسپانیا، فرانسه و بالاخره انگلستان گردید و دقیقاً مبل های دوره رنسانس از خطوط معماری ساختمان ها پیروی می کردند.
سبک های آن دوره به نام سلاطین نام گذاری شده بودند که از آن میان مبل کلاسیک تئودور، الیزابت، ژاکوبی، ویلیام، ماری، ملکه آن و لوئی فرانسه را می توان نام برد. و در برخی دیگر از نام سازندگان خود مایه گرفته بودند که از آن میان مبل های چیپندل Chippendale، (هپل وایت) Hepple white، آدام (ADAM) و شراتون (Sheraton) معروف ترین آنان هستند.
از قرن ۱۸ میلادی به بعد مبل های سنتی گسترش پیدا کرد و ارزش خود را در دهه های بعدی نیز حفظ نمود و حتی امروزه بعد از چندین قرن هنوز از این سبک ها استفاده می شود.
به منظور هماهنگ شدن با معماری تحول یافته مبل کلاسیک نیز بتدریج نه تنها از طریق فرم و سبک بلکه از نوع مواد و چوب نیز تغییر یافت. چوب های مختلفی مثل بلوط، سرو، آبنوس، گردو، شاه بلوط بتدریج جایگزین چوب گردو و ماهاگونی شدند.
در اواخر قرن ۱۷ از چوب گردو و به میزان قابل ملاحظه ای در ساخت مبلمان استفاده می شد. تزئینات مبل کلاسیک در گذشته غالباً در تداخل با مفهوم کاربردی و استفاده و اتلاف وقت قرار می گرفت.
این امر هنرمندان سازنده را به سمتی سوق داد که بتوانند به صرف انرژی و وقت قرار می گرفت. این امر هنرمندان سازنده را به سمتی سوق داد که بتوانند با صرف انرژی و وقت کمتر، محصولاتی مقاوم و زیبا و حتی المقدور به صورت ماشینی خلق کنند و در واقع از مصالح به کار رفته حداکثر استفاده را به عمل آوردند.